Piotr Olejarczyk, portal MojaOrunia: Nasz portal zajmuje się tematami z Oruni, Lipiec, Św. Wojciecha, Olszynką. Co pani w ostatnich latach zrobiła dla tej części Gdańska? Była pani aktywna społecznie, politycznie?
Joanna Sobańska, Komitet Wyborczy Wyborców Społeczny Gdańsk. Okręg numer 1, miejsce numer 1. Moja działalność społeczna jest ogólnomiejska. To są działania w sprawie poprawy mieszkalnictwa miejskiego. Utworzyliśmy stronę internetową pustostany.gda.pl, gdzie zbieramy informacje o miejskich pustostanach. Staramy się, żeby były uwolnione dla mieszkańców. Jestem też członkiem Stowarzyszenia Pomorska Akcja Lokatorska, które zrzesza osoby o podobnych zapatrywaniach. Działam też proekologicznie. Zależy mi na wspieraniu zieleni, drzew, płazów. Teraz mamy na przykład wiosnę i rusza akcja przenoszenia żab przez ulice. Po wielu lat nawoływań przyrodników i mieszkańców, miasto Gdańsk wreszcie zorganizowało przetarg. Po wyłonieniu firmy zrobiono płotki, ogrodzenia i można bezpieczenie przenosić płazy. W zeszłych latach to była partyzantka.
Co jest największym problemem dla dzielnic z okręgu wyborczego numer 1?
Czuję, że pieniądze, które miasto Gdańsk pozyskuje ze sprzedaży dużych działek, nie trafiają w żaden sposób do tzw. starszych dzielnic. Tak się składa, że większość tych dzielnic leży właśnie w naszym okręgu. Miasto pozyskuje dziesiątki czy setki milionów, na działkach budują się deweloperzy, a mieszkańcy nie odczuwają poprawy. Jesteśmy bogatą gminą o budżecie rzędu 4,6 mld zł, a mam wrażenie, że do wielu mieszkańców te pieniądze nie trafiają.
Rozumiem, że według pani teoria zrównoważonego rozwoju w Gdańsku jest fikcją?
Tak. Dam taki przykład. Pięć lat temu byłam kandydatką Lepszego Gdańska. Obchodziłam wtedy Olszynkę. Już wtedy była tam kładka nad torami kolejowymi, której konstrukcja całkowicie wyklucza osoby z niepełnosprawnościami. Nie ma tam nawet jak wózka wciągnąć. Niedawno byłam na Olszynce znowu. I ta kładka stoi w takim stanie nadal. Po pięciu latach, bez żadnej innowacji. Tylko teraz zdobi ją baner pani prezydent Dulkiewicz. Nie wiem, jak można nie mieć wstydu i wieszać swoje banery reklamowe w takim miejscu. Przecież to dla obecnej władzy w Gdańsku powinien być pomnik wstydu.
Wszystkich o to pytam, zapytam i panią. O ten dług komunalny w Gdańsku rzędu 150 mln zł. I o to, że miasto nie ma pieniędzy na remonty lokali komunalnych. Co miasto może robić tutaj lepiej? Jak rozwiązać problem takich dłużników? Miasto ma różne programy odpracowania długu, ale niewiele osób z tego korzysta. A dziura finansowa rośnie. Za te ponad 150 mln zł można by wybudować duży budynek komunalny, albo wyremontować dziesiątki mieszkań. Co można zrobić z takim długiem?
Trzeba zgodnie z prawem go po prostu egzekwować. Eksmisja jest ostatecznym sposobem rozwiązania problemu.
Jest pani członkinią Stowarzyszenia Pomorska Akcja Lokatorska i państwo z zasady sprzeciwiają się eksmisjom. Czy była kiedyś taka sytuacja, że uznali państwo, że to miasto ma rację i dłużnik powinien natychmiast wynieść się z mieszkania?
Nigdy się nie zdarzyło, by do Stowarzyszenia dotarły osoby, którym odmówiliśmy pomocy. Bo zobaczyliśmy, że są cwaniakami, chcą nas wykorzystać i że w złej intencji zajmują lokal komunalny. Na kilkadziesiąt zgłoszeń nie mieliśmy takiej sytuacji.
Ale mogą być osoby, które nie płacą czynszu, bo po prostu nie chcą tego robić.
Potencjalnie mogą. Mogą być osoby, które są po prostu cwaniakami. W takiej sytuacji trzeba egzekwować zgodnie z prawem, a ostatnim etapem i tak jest sąd. Przed wyprowadzką sprawę musi zbadać sąd i ocenić czy dane osoby mają prawo do lokalu socjalnego, czy są tam osoby z niepełnosprawnościami, z małoletnimi dziećmi.
Wróćmy jednak do pytania, co zrobić z długiem komunalnym.
No właśnie. Swego czasu miasto wymyśliło, że będzie sprzedawało lokale miejskie, żeby dług nie rósł. Ale okazało się, że wcale to nie pomogło, bo dług nadal jest i się powiększa. Należy przede wszystkim unikać sytuacji gettoizacji, czyli kumulacji takich miejsc w danej dzielnicy. Jeśli chodzi o Orunię, to tutaj jest ten bardzo przykry przykład, opisywany też przez państwa portal. Mam na myśli budynek przy Ubocze 24, gdzie niezgodnie z wszelką wiedzą socjologiczną miasto stworzyło miejsce, gdzie jest zagęszczenie osób o niższych dochodach, o mniejszym kapitale kulturowym i społecznym. W rezultacie mamy dewastacje budynku, narastanie problemów i narastanie długu komunalnego. Dam przykład z innej dzielnicy, z ulicy Piotrkowskiej. Tam również jest bardzo duże zagęszczenie budynkami komunalnymi. Obawiam się, że i tam te problemy jak z Ubocze 24 mogą się pojawić. Nie będzie dbania o wspólne mienie. W długi komunalne będzie wchodzić kolejne pokolenie.
To jeszcze w podobnej tematyce. Statystyki pokazują, że spora część dzielnic z okręgu wyborczego numer 1 się wyludnia. Co można zrobić, żeby przyciągnąć mieszkańców do tej części Gdańska? Miasto powinno otworzyć te dzielnice na deweloperów?
Oczywiście, że mieszkania mogą budować też deweloperzy. Tylko trzeba to robić z głową. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego powinny być tworzone w konsultacji z radą dzielnicy i mieszkańcami. Podczas negocjacji sprzedaży działek warto wprowadzić pewne warunki, na przykład konieczność przeznaczenia pewnego procentu mieszkań (szczególnie parterowych) na mieszkania gminne dla osób z niepełnosprawnościami.
Czy jest jakaś sprawa, dla której szczególnie idzie pani do rady miasta? O co będzie pani zabiegać?
Myślałam, do jakiej komisji w radzie miasta będę chciała przystąpić. Najbardziej jest mi blisko do komisji zagospodarowania przestrzennego, ponieważ jest tam nadzór nad nowymi planami. Uważam, że to kluczowy temat. Zagospodarowanie miasta powinno być tworzone w sposób zrównoważony. By dostawianie kolejnych bloków mieszkalnych czy biurowych nie kolidowało z marzeniami mieszkańców o parkach, czy o terenach publicznych. Zależy mi też mocno na zieleni w Gdańsku. By nie zapominano o niej przy tworzeniu nowych inwestycji.
Co by się zmieniło w Gdańsku, gdyby Państwa komitet miał wpływ na władzę w mieście?
Gdybyśmy mieli wpływ na władzę, ja i Społeczny Gdańsk zajmowalibyśmy się rozsądnym usytuowaniem nowych budynków komunalnych. By były dostępne mieszkania o czynszu niewygórowanym dla osób średnio sytuowanych, których de facto jest w Polsce większość. Trzy piąte Polek i Polaków nie ma oszczędności powyżej jednej pensji, więc to nie jest tak, że tutaj wszyscy są z klasy średniej. Nasz kandydat na prezydenta, Adam Szczepański również zajmuje się tym tematem. Mamy w tym względzie naprawdę silną reprezentację.
Dlaczego warto zagłosować akurat na Panią?
Ponieważ jestem bezpartyjna, uczciwa, pracowita. I najważniejsze - ja nie umiem kłamać.
